samanyolunda fakir bakıma muhtac ailelere yardım icin cabalayan ikbal ablamızın programı...ikbal abla aslında o kadar da ii biri deilmiş megersemmmm....
17 ağustos depremindeki enkaz çalışmaları sırasında, yıllarca yuvaları olan çatılarının üstlerine çöken insanların kulak tırmalayan yardım sözü. her duyduğumda tüylerimi diken diken eden amansız çığlık.
alt kademesinde canını dişine takan insanlar bir hayli fazlayken, üst kademede olan gayri ciddi insanlar şüphe uyandırıcı. son van depreminde çocukların yüzüne 7.2 van yazmaları buna örnek. ihh'den biraz ibret almalarında fayda var.
sessiz ve akustiği iyi olan bir ortamda, görevlilerden biri "kimse yok mu !!!" diye sesleniyor ve akabinde "nefes almıyor !!" diye bağırıyorsa, bir daha duymak istemeyeceğiniz cümledir. hemen o an karşınızda bulunan kadın, seslenen adama doğru aceleyle koşar. kıpırdayamazsınız. çünkü size hareket etmemeniz söylenmiştir... yeri geldiğinde öyle kötü bir cümle işte.
Türk milletinin özeti soru cümlesi.
Bir şeyin varlığını değil de yokluğunu sorgulayan başka millet var mıdır acaba?
Umut var mı diye sormak varken, umut yok mu diye sormanın mantığı ne?
Sanırım pesimist olmamızın genlerimize işlemesi durumu bu.
Neyse bana ne? Niye geliyorsa böyle şeyler aklıma?