o kadar fakirdik ki memleket olarak teenage yaş aralığımız bile yoktu. sonra işler yolunda gitti. bizim de başkaları gibi teenagelerimiz oldu. onları cümle içinde kullandık. bununla kendimizi gelişmiş bile hissettik. ama her güzel şey gibi bu teenage kavramı da bedenden bedene zaman gücüyle geçişler yapmaya başladı. geride kalan terkedilmiş ruhlar kayıplarına yanıp eski günler geyiği yaparken hayatlarında bir şeylerin değişmediğini farkettiler. evet teenage maskesi düşmüştü ama nesil numarası taş gibi yerinde duruyordu. ve zaman birilerine sadakatini ispatlama fırsatı vermişti.
