beni sosyal anlamda seven insanlar var. çabuk kaynaşırım insanlarla. sanalda her zaman sevenlerim olmuştur ama düşmanlarım da çok birçok zaman. gerçek hayatta ise ailem akrabalarım ve genelde benden 10 yaş veya 20 yaş büyük arkadaşlarım. dostlarım. bir de kuzenler filan var onlar seviyor mu bilmiyorum.
sevgiye ihtiyacim olsa onu fazlasiyla alirdim.
beni nefretin icindeki kucuk bir ihtimal heyecanlandirir.
hirsla atilmis sert bir tokatin ertesindeki kacamak bakistaki kacamayan o merhamet.
Kimse tarafından sevilmemek.... insanlar önem verdikleri kişiler tarafından sevilmek isterler....
Bu babadır ve kardeşler rekabet ederler baba sevgisini kazanmak için...
Bu annedir çocukları farkında olarak veya olmadan annelerinin sevgisini kazanmaya çalışırlar.
Veya sevgilidir işte o zaman rakip farklıdır..
Onun dışında beni siz var ettiniz diyenler var ki o konumuz dışı...
Kim tarafından sevilmediğinize göre değişir. Umurunuzda olmayan biri sizi sevmiyorsa bir siktirlik borcu vardır fakat ailenizden veya çok sevdiğiniz kişilerden biriyse çok üzer. Ölüm gibi bir şey olur ama ölmezsiniz.
Çirkinlikle alakası yoktur, düzgün tipi de kimse sevmeyebiliyor. Hatta bazen sevenler oluyor bu sefer de siz sevmiyorsunuz falan bu işin bi matematiği yok.
"Sevilmek iyi edermiş insanları ben hiç mi sevilmedim" sözü geldi aklıma. Sevilmek iyi geliyor herkesin ihtiyacı muhakkak, doğru yerde aramak lazım ya da bu kötü ruh haline alışmak laızm.
