aşık kimsenin aşık olacağı kimseyi seçerken iyi olanı seçmemesi durumudur. istemsiz gelişir. fakat bu böyledir.
iyi kimsenin iyiliği ile yalnız iyiler ilgilenir, ancak zıt kutuplar birbirini çeker ve iyi kötüyü seçer. zıtlıklar aşkı doğurur, fakat nasıl bir aşk olur, bilinmez.
kötü olan iyilikle kötülüğü önemsemez.
-bu eleman zengin,
+bu hatun taş.... mantığıyla bakar çünkü.
iyileri bir araya getiren tek şey iyiliğin getirdiği saygıdır, fakat bu aşka yetmez. gün gelir birisi heyecan arar, efekt arar...
iyilik yalan olur.
insan olmak yetmez yetmiyor da zaten;
süperman, süperman, süperman olmak lazım bazen...
insan karşısındakini kendisi gibi görürmüş klişesiyle açıklanabilecek bir durumdur ayrıca. insanlar kendisine uygun kişileri ararlar. aslında tamamen alakasız, hiç bir ortak noktası olmayan, fikir ayrılıkları yaşayan, farklı hayat tarzlarında kişilerin ilişkileri, aşkları uzun sürmez.
zıt kutupları birlikte tutan birliktelik heyecan aramaktır. geçicidir. istisnaları görünür sadece. hayatın küçük bir kısmı da olsa, paylaşacağın kişiye "iyi" demek gerekir. "kötü" biriysen kötüyü ararsın zaten. farketmeden bulursun.
şunu mu anlamalıyız?
herkes kötü dediği birine aşık olur. *
yahu ben aşık olmuşum herkes kötü dese ne yazar? benim için iyidir, melektir hatta abartayım biraz inan bir halka yok kafasının üstünde. herkes kötü dediği birine, aldırmadığı birine, iyi bildiği birine ya da zamanında burun kıvırdığı kişiye aşık olabilir efem. sınırı kim koymuşta kim geçememiş bugüne kadar?
sen kime aşıksan iyi o'dur arkadaş. sağındaki solundaki ne derse desin, istediği kadar kötülesin ya da kötülemesin boşver, adam kötü niyetli olsun. olursa olsun. sen aşıksan dersin :" aşık olduğum kişi herkesten iyi" diye. hem de sonunda ne olursa olsun.
