"Nasıl olsa kimse görmez" mantığıyla kısa mesafedeki yerlere** giderken üşenip çorap aramak yerine şunu ayağıma geçireyim diyen üşengeç insan davranışı."Ya ayakkabımı çıkarmak zorunda kalırsam,rezil olurum" diye tedirginlik yaratabilir.
(bkz: dost basa dusman ayaga bakar)
mantıklıdır.Zaten öğrenciysen ve şehirden uzak yasıosan * ve habıre coraba para vermek ıstemıosan 1-2 cıft yırtık corabı gozardı etmeyi bilmelisin kardesim.
çorabı giyersin sonra yırtık kısmı parmagını sıkıştırır daha fazla acıya dayanamayıp ayakkabıyı çıkarırsın akabinde bütün sınıf dumur olmuş vaziyette sana bakar,rezil bi durum biliyorumm.
birinin görmesi durumunda büyünün bozulacagi durumdur, eger bir eve girilirse yirtik olan kisim ayak parmaklariyla sikistirilmaya çalisilir, bu yüzden parmaklardaki egri durus dikkat çekebilir, diken üstünde oturmaya sebep olan bir durumdur.
aman ayakkabiyi nerde cikaricam mentalitesiyle yapilan harekettir. nedense boyle zamanlarda genelde mutlaka o ayakkabiyi cikarmak farz olur, hic olmadı biri ceker cikarir o derece.***
farklı renk çorap giymekten daha rezil bir durumdur. diğerinde "tarz yaptım, şimdi böyle modaymış, karanlıkta algılayamamışım..." gibi açıklamalar getirilebilirken yırtık çorap giyildiğinde yapabileceğiniz açıklamalar sınırlıdır.
dönemin (2007) dünya bankası başkanı paul wolfowitz de Türkiye ziyaretinde " kimse görmez diye yırtık çorap giymiştir" ( (nerden bilsindir camii de ayakkabılarını çıkaracağını) nitekim, komik olmuştur!
sabah evden çıkarken akla bugün ayakkabıyı çıkaracak bir iş yapar mıyım sorusu gelir ve şimşek hızında cevaplanır. risktir efendim hele ayak topuğunun patates gibi çıktığı bir çorabı giymek..
