yalnız kaldığında, birileriyle konuşmak isteidğinde fakat kimse sizinle konuşmak istemediğinde olan duygudur. genelde ergenlik çağlarında olur. ters ters hareket yapar bu gençlerimiz ailelerine, sonra da aileleri de ters davranır sonra da '' kimse beni sevmiyor yhaa .s.ss'' diye ağlanır.
tabi ki büyük insanlarda da olur bu tarz şeyler olabiliyor. özellikle depresyona girmiş, kendini yalnız insanlarda oluyor. bu yaş dönemlerinde özellikle 24- 35 yaş arası hayatında kimse yoksa, çok yakın dostları hep evlenmişse, yine etrafında kimse bulamıyorsa sevilmeme hissine kapılıyor.
insanların sizi sevmesi için önce sizin onları sevmeniz gerekiyor yalnızlaştığımız şu dönemlerde herkesin bir bebek gibi sevgiye ihtiyacı var, buna açlar, sevgiyle köle etmek acımazca olsa da bu mümkün malesef.
