mutsuzluğa ilk adımı atmıştır. eksikleriyle, yapmak isteyip yapamadıklarıyla, çaresizlikleriyle ya yüzleşir ve sonunda olmak istediği yerle olduğu yerin farklı olduğunu anlar. işte size mutsuz bir insan.
benliğini unutan ve kendi benine geri dönebilmek için kim olduğu hakkında tahminlerde bulunan insandır.
büyük ihtimalle taş bir liman üzerinde unutmuştur kendini. çıplak ayaklarla dolaşan esmer bir çingenenin baktığı falda da olabilir. kime sorsa kendini bulamayışı onun aslında hiç varolmadığına dair bir işaret gibi görünse de ona; o, kendini aramaktan hiç vazgeçmez.
artık hiç kimsenin bilmediği bir köprü üzerinde uyuyan nağmesi unutulmuş bir ninnidir belki. belki , nefret ettiği nefret ettikçe sevdiği bir zavallının boynundaki deri kolye, belki masmavi bir gözün en soğuk yeri, belki bir dilencinin günlük kazancıdır. belki de hiç bilmediği bir diyara duyulan hasrettir o. kendini boşuna aradığını bildiği halde arar belki kendimi ararken o'nu bulurum diye.
hayatta mutlu olamadığı için nerede yanlış yapıyorum acaba ne yapmalıyım sorusunu soran ergen değilse yada karı sikmek için entellğin dibine vurmadıysa güzel insandır samimiyse zaten kendisi zamanla tarihin bir parçası olur.
sorgulamada objektif davranabildiği ve doğru saptamayı yapabildiği takdirde hayatın o en unutulmaz anında "keşke" demeyecek insandır. olur, herkesin hayatında bir dönüm noktası olur. bu bazen iyiden kötüye dönüş, bazen kötüden iyiye dönüştür. kötüden daha kötüye, iyiden daha iyiye olma ihtimalleri de mevcudiyetini korumakta olduğundan mütevellit, dikkatli olunmalıdır. *
