ben artık yoruldum.. bu gürültüden yoruldum.. bu yersiz ne getireceği belirsiz koşuşturmadan çok sıkıldım.. şairane delilik dediğim o sizin “manyaklık” olarak gördüğünüz halimden de sıkıldım.. sıkılmadıysam bile artık o halimde bulunamıyorum..
psikolojik, duygusal hatta fiziksel bağlamdaki bütün gözlem ve tespitlerden artık yoruldum.. artık dünyada değilim.. dünya benim sırtımda gibi.. nefes almak bile zor.. aldığında da akciğerler acı içinde..
artık beni mutlu edecek bir şey var mı bilmiyorum.. aklımda bir kaç insan var.. arayıp ciddi şekilde sormak istiyorum.. “hasmet kimdir?”