Ben mesela davar gibi yiyorum ama alamıyorum. Davar gibi derken mesela Balkan’da üç dilim ekmek, pirinç pilavı, yemek ve çorba alacak kadar yani ama gel gör ki 5 kilo dahi alamadım.
-öncelikle benim birazdan söyleyeceklerim dahil hiçbir bilgiyi bilimsel bir kaynakla doğruluğundan emin olmadan uygulama.
-bmr’ni hesapla ve yavaş yavaş 700 kcal üstüne çık. Bu olayın hızı her kişi için değişir tabii.
Şu ana kadar günlük ne kadar tükettiğini hesaplayıp her gün kendini çok zorlamadan küçük hedefler koyabilirsin.
-kilo almak demek abur cuburların sınırsız olduğu anlamına gelmez. abur cubur tüketmiyorsan kilo almak için diyetine ekleme. Hatta mümkünse azalt. Hatta hiç sorun değil dersen yok et.
Yalnız en önemlisi abur cuburlar asla ama asla öğünün olmasın.
-şimdi bi besinlerin vücuttaki sindirim süresine bakalım. Herkesin vücudunda farklılık gösterse de bunların sıralaması herkes için aynıdır. Lisede biyoloji derslerinde gördük ya “önce yağlar sonra karbonhidratlar en son proteinlerden yani kaslardan gider” diye, tam olarak aynen öyle değil (bütüüüün yağlar bitirilince bütüün karbonhidratlara geçilmiyor. Bazen birkaç saatlik açlıkta proteinler tüketilmeye başlar ve kas kütlesi azalır. Bu yüzden kilo vermek isteyenlere “aç kalma ama kalorisiz ye” denir.)
Protein en yavaş sindirilen besin olduğu için protein tükettiğimizde uzun süre acıkmayız. E yağ kadar da kalorili değillerdir proteinler. O yüzden çok da protein almayıp karbonhidratın yanında az az alsak iyi olur gibi. Karbonhidratlar en fazla tüketilmesi gereken şey bu aşamada. Çünkü çabuk sindirilirler. Yani tükettikten sonra daha kolay acıkırsınız. Bildiğim kadarıyla karbonhidratlarla proteinlerin kalorileri aynı. Yani her aldığınız 1 gr protein ve karbonhidrat size eşit miktarda kalori verecektir.
Karbonhidratlar kendi içinde ayrılıyor ama ben o kadar detay araştırmadım.
Yağlara gelince onlar en kalorili besinler. E ama önümüze gelen yağa da dalmayalım. Trans yağların ne kadar iğğğğrenç pis şeyler olduğunu biliyoruz. Ha ben buna rağmen gidip bunu içeren ürünleri almıyor muyum? Alıyorum. Ama bu benim problemim. Zeytin yağı klişesi işte burayı geçiyorum. Yağlar da kendi içinde ayrılıyor. Onu da araştırın. Ha proteinler de ayrılıyor tabii. Sadece kaslara giden amino asitleri ayrıca satıyorlar bile (bkz: bcaa)
-bence (buranın altını çiziyorum çünkü bu tamamen benim şahsi fikrim) kendini zorunlu hissetme. Yemeğe ya da yememeye direnç gösterme. Bir hastalığın yoksa her şeyden ye ama ölçülü. Canın çikolata çekiyor ve sen gidip 2-3 parça çikolata değil de üç paket çikolata yiyorsan bu bi problem. Psikolojik bi problem. Yemek yemek mutluluk verici bi şey ama tek mutluluk kaynağın haline getirme derim ben. Ama yememeye de direnme. “Ben bunu neden yiyorum? Bunu yediğimde aldığım zevk bana verdiği zarara değer mi? Bunu artık yemeyeceksem bunun yerine ne yiyebilirim? “ gibi soruları sormalısın kendine.
