rock müziğinin asiliğini genlerinde taşıyan, insanı deşarj olmaya, dağıtıp dökmeye, parçalamaya iten 5. vites şarkısıdır. 1992 yılında çıkan rage against the machinenin çıkış parçasıdır. bir bu, bir de and justice for all bizleri isyana götürendi. şimdiki gençlere miras bıraktığımız nadir eserlerden. gençlik geçmeden tüketiniz.
şarkı güvenlik kurumlarındaki ırkçılığa değinmekte olup "Some of those that work forces, are the same that burn crosses" sözleriyle Ku Klux Klan adlı ırkçı organizasyona gönderme yapmaktadır. rage against the machine'in en bilinen şarkılarından birisidir.
çok gaz bir parça kısaca. dinleyin, dinletin.
bu şarkıyı dinleyip de damarlarınızda enerji patlaması yaşamamak, bu hayatta yanlış olan şeylere karşı isyan bayrağını kaldırmamak, sinirlenmemek, coşmamak, olan ya da olmayan saçlarınızı savurmamak, çılgınca bağırmamak, şarkıdaki muhteşem ötesi gitarın akışına kendinizi bırakmamak, delice tepinmemek, çıldırmamak mümkün de-ğil-dir. bundan bir yüzyıl sonra dinlense aynı ektiyi yaratacak. rock müziğini sevmeyen bir insanın bile bu şarkıyı dinleyip rock müziğine aşık olmaması eksilerde bir ihtimaldir.
ilk (Fuck you, I won't do what you tell me )kısmında dinleyicilerin orta parmaklarını havaya kaldırıp moda girdikleri.
ikinci ve gaz (FUCK YOU, I WON'T DO WHAT YOU TELL ME )
kısmında ise; zıplamaya başlayan seyirci kitlesinin aynı zamanda, çift el çift parmak havada iken, çifte atma hareketlerine benzer bir zıplama tarzı ile birbirlerine ingilizce küfredip hareket çekerken, bir yandan da omuz, kıç, dirsek ve parmak attığı gaz hardcore şarkıdır.
insanı ülkesine karşı olmasa da okuduğu liseye üniversiteye karşı rahatlıkla isyan başlatmasını sağlayabilecek bir parça. yüksek seste dinlenmesi şarttır. sonra bir balyozla okula girişilir.
