A shadow in an empty doorway, call your name but no reply
I still see your face, but there's no trace
Photographs, no good bye
Seems like I must dreaming, but it's all here in black and white
A hollow, lost and empty feeling
They say all wounds are healed in time
But I feel worn, and somehow unborn
Every day's an uphill climb
Hanging on just for tomorrow, but I find it hard to see the light
I'm just looking for something, to kill the pain tonight
Yeah we're all looking for something, to kill the pain tonight
C'mon, we're all looking for something, to kill the pain tonight
bir haftadır yüzlerce kez dinlemişimdir. her dinleyişimde tüylerim diken diken olur.
Mükemmel demenin yetmediği duygusallıkta bir şarkı.
Hayır yani çalan söyleyen adamlar öyle çok çok bilinen kişilerde değil.
Accept tonla eleman değiştirip hala kaliteyi koruyup böyle bir eser yapabiliyorsa denilecek bir şek yok gerçekten..
Gece gece takıntı yaptığım ve her dinleyişimde sesi biraz daha yükselttiğim mükemmel ötesi şarkıdır.
En son annem uyanıp bilgisayarın fişini çekmiştir bu ne gürültü yat diye.
Boş bir kapının önünde bir gölge...
adını çağırır ama cevap yok.
Hala senin yüzünü görüyorum ama iz yok.
Fotoğraflar...Rüya görüyor gibi oluyorum.Bütün siyah ve beyazlar burada.
Bir boşluk, kayıp ve boş hissediyorum.Onlar bütün yaraların zaman içinde iyileşeceğini söyler.
Ama ben her nasılsa doğmamış solucan gibi hissediyorum.
Sadece yarınına asılmak için hergün yokuş yukarı tırmanmak...ama ben zor görünen ışığı bulurum.
Ben sadece bir şey arıyorum...
ızdırap gecesini öldürmek için...
Bir şarkı bu kadar mı duygu dolu olabilir? insana her duyguyu bir anda yaşatıp, biter? evet oluyormuş. o can alıcı solonun girişiyle yüreğim, paramparça olup, vokalin eşsiz sesi davetkar bir giriş yaptığında, müziğin içinde olduğumu hissediyorum...
blood of the nations albümünden, insana hissetmediklerini hissettiren, hatta hissetmiyorsa bile bir şeyler hissettirebilen bir accept balladı. bir kez dinlenince ''repeat'' tuşuyla muhatap olunması kaçınılmaza yakındır.
5.47 dk boyunca sizi dünyadan koparan bir parça. şarkı bitiminde geri dönüşünüz de oldukça uzun bir zaman almaktadır. adamlar yapmış. fazla söze gerek yok.
Accept'in 2010 yılında çıkarmış olduğu Blood of the nations adlı albümdeki ballad kıvamındaki parçadır. Mark Tornillo ve Wolf Hoffmann ın tek kelimeyle "yardırdığı" parçada, bu iki grup elemanı yaşadıkları aşk acılarına karşı hissett
klerini paylaşmışlardır.
