Kierkegaard'un da seveceği imamdır. Kierkegaard bey varoluş evrelerinde inançsız kimselerin son basamakta kaldığını, ilerisine ancak iman sahiplerinin geçebileceğini söyler.
kierkegaard kaygıyı bir uçurumun sınırında durduğumuzda hissettiğimiz baş dönmesi olarak tanımlıyor. Adımını uçurumun belirsizliğine doğru atmanın ya da atmamanın kararını verebilecek olmak ve tüm olasılıkların bir an için önümüzde serili olması hali insanda bu baş dönmesini meydana getiriyormuş.
