sezen aksu nun bir eşi benzeri daha olmayan taş gibi pop şarkısı. hande yener de uçurmuştur zaten şarkıyı. ne sezen bir daha böyle bir şarkı yapabildi ne de hande böyle bir şarkı bulup madonnacılık oynayabildi.
bu duyguya kapılanların zaten aştıklarını düşünerek etrafında olanlara karşı ilgi ve dikkat noksanlığı olur. bu yüzden hata yapmaya meyilli olurlar. kendini sevmeyle karıştırılmamalı kibir daha çok kendine tapma durumuna benzer.
bunu en büyük günah yapan din varsa yasaklansın
narsistliğin cezası müebbet mi olacak lan koduğumun malları, daha da başka günah işlememişse kişi bu ne numara ya
ben bir din kursam, en büyük cezayı başkasından geçinen parazitlere verirdim
birey olmuş, kendi ayakları üstünde duran insana dokunan böceği bile atomlarına kadar ayırmak lazım
"Kendimizden emin olmamız bizi emin biri yapmaz. Kibirli değilim demek de öyle. Şu veya bu nedenden dolayı, "kibir abidesi" haline gelenlere soracak olursanız, "kendilerine olan saygılarından" falan bahsedecekler. Kibrin çıkış noktası da burasıdır zaten... Bize yakışan kibir değil, izzettir. Mizah ile sululuk, hırs ile tutku, gurur ile onur nasıl aynı şeyler değillerse, kibir ile izzet de ayrı dünyanın kelimeleridir, kavramlarıdır."*
fanisin? neyin kibirindesin? ölüme çare mi buldun? en güzel sen misin? çok büyük meziyetlere mi sahipsin? hayır. koca bir hiçsin. sen, ben, o, hepimiz.
kendisini fazla beğenen, diğer insanlardan üstün tutan kişilere denilir. kibirli insan cennetin kapısından geçemeyecektir denilmektedir de. az çok her insanda bulunan, egocan, ukala davranışların gözlemlendiği davranışlar barınmaktadır.
tarihteki çok büyük başarılar edinmiş, binlerce, milyonlarca insana söz geçirmiş, muazzam büyüklükte topraklar yönetmiş bir sürü insanın en büyük sınava tabi tutuldukları duygu.