Bir gelişmiş uzaylı gelse incelese şu gezegeni, ne ekonomiyi ne savaşları ne kıtlığı ne doğal afetler dert eder. Bunların hepsi artan bilgi birikimiyle üstesinden gelinebilecek şeyler. Fakat kibir öyle değil. insanı tamamen bitirene kadar durmayan bir pislik. Diğer her kötü şey bir yana da insanlık bir şekilde cehenneme dönüşecekse ki öyle görünüyor sebebi kibri olacak.
En pis şeyleri düşünün, pedofili, tecavüz, sadizm, vs. en pislerini. Bunların hepsi işte kibir bir bina olsa o binada bir taş bile olamaz insanın felaketi olacak diğer şeyler.
Hayatımda çok sayıda inanılmaz zeki olduğunu düşündüğüm insanla tanıştım. Kibri birçoğunu yedi bitirdi. bir zamanlar sizin seviyenizde hatta sizden daha zeki olduğunu düşündüğünüz birinin acınacak hale gelmesi ne acı.
Çok basit de bir kurtuluş reçetesi vardır. Kendinizi hiç övmeyin, birisi överse de estağfirullah diyip işinize devam edin. Zaten akıllılar fikirlerle aptallar kişilerle, güruhlar olaylarla uğraşır.
herkeste vardır, cahil cühelada ve sonradan görme zenginde fazladır.
kullanabilen insanda iyidir. her insan kaldırabildiği kadar kibire sahip olmalıdır diğer insanlardan farklı olduğunu düşündürür, özgüven verir başarıya kapı açar.
Önemli olmaya ya da başkaları tarafından önemsenmeye ya da kendisini aşırı sevme isteği. (Dante’ye göre komşunu küçük görme ve aşağılamaya duyulan sevgi) Latince karşılığı superbia dır. Jacob Biederman’ın ünlü ortaçağ oyunu Cenodoxus ta superbia bütün günahların en kötüsüdür ve Paris’in ünlü doktoru Cenodoxus’un mahvına sebep olur.
Ayrıca lucifer'ın vasfıdır.
herkesten üstün olduğunu sanan kendini beğenmiş kişilerin bir girdaba kapılmışçasına içerisinde bulunduğu durum. Bakıyorum da insanların yüzlerinden bile okunuyor artık. Bu bir özgüven göstergesi değildir kişi özgüvenini kendi içinde edinmeye çalışır ve tekrar oraya kaldırır. insan isterse profesör isterse cerrah isterse mühendis isterse avukat olsun kendini bu huydan arındıramadıkça bir hiçtir. Her şeyi biliyorum havasında olmak, dış görünüşle övünmek, bir yanlışını kabullenememek de aslında insanın kendisini sevemiyor olmasından mütevellit büründüğü bir maskedir.
"Kibir ve başkalarını küçümseme içinde yüzünü insanlardan çevirme ve yeryüzünde çalım satarak yürüme! Allah, kibirle kasılan, kendini beğenmiş ve kendini övüp duran hiç kimseyi sevmez."
Her şeyin içinde kusur aramayı seven insanlar genelde kendi yaptıkları hataları ilk unutan insanlar oluyor. Diğerlerinin hatalarına bu derece takıyor olman kibrin ilk işaretidir.
insanı ,tanımlandığı isimden en çok uzaklaştıran sıfat,inananlar için günah.
en ufak meziyet ve sahip oluşların bile kibrini yapan insanlar o dev aynalarından bir kurtulamıyorlar ki ne kadar da aciz bir durumda olduklarını görsünler.
