insan zanneden bir canlı. Olabilir. Mühim olan böyle zamanlarda takındığınız tavırdır.
Bir gün, bunun bir değer olduğunu bilen bir insan çıkacaktır karşınıza. Hem zaten böylesi daha iyi değil mi? Zayıflık sananları elemiş olursun. Hayat çok kolay ya!
Bu tarz adamlar o kadar sağlam bir karakter üzerine hayatlarını kurmuşlardır ki günde 10 tane davarla muhattap olsa bile önyargı yapmayıp kibar olmaya devam etmektedirler.
Bu her zaman toplum tarafından kabul edilir, edilmek istenmez ama edilir. Hatta şu örnek tam da cuk diye oturur.
Güzel bir hanımefendiyi arabayla gideceği yere bırakırsınız ve inerken "kibarlık" veya nezaket icabı kapısını açarsınız. Yanında biri varsa "aaa reddevil11 kapını açtı ne kadar kibar çocuk" falan diye inen küstah kız da "açacak tabi" diyerek garip bir zayıflık hisettirir erkekte. Çok kötü olur.
Kibarlık yerine göre değişir fakat zayıflık değildir. Kibarlık erdemliliği doğrur fakat bazı insanlarda erdem olmayınca bile kendini kibar sanabiliyorlar.
Küfürcü toplumun özetidir. Konuşurken veya bir şey söyleyecekken mesela Afedersiniz, teşekkürler ya da düzgün cümleler kurarak konuşan bir kisiyseniz toplum denen varoş takımı tarafından hafiflik olarak algılanırsınız, illa yavşak yavşak ağzını yayarak konuşmak lazımdır bunlarla yoksa uzaylı gözüyle bakarlar. Amınıza koyayım ben sizin. bu da pek olmadı ama neyse.
ne kadar az sövseniz, dövseniz yine de az olacak insandır. bir şey isterken rica ettiğiniz de gülen, zorlama espriler yapan insan olduğu gibi teşekkür ettiğinizde de aynı b.ktan tavrı takınandır.
ulan bunun neresi yanlıştır. insan olmanın gereği saygı değil midir?
