uzun süredir birinin mesaj atmasını bekliyorum, dokuz aydır bekliyorum bu mesajı ve artık şu cümleyi kurmaya bile korkuyorum .insan kendisini yaralayan birine bu kadar onursuzca bağlanmamalıymış demekki.
Mesaj atsa...
"Öleceğini aylar öncesinden biliyordum ama bu kadar perişan olacağımı bilmiyordum. Öyle üzüldüm ki kendime şaşırdım. Biliyorsun nelere dayandığımı, buna da dayanırım sanıyordum ama öyle olmadı. Soluğu sedyede aldım. Sanki hiç bilmiyormuşum gibi sanki gözümün önünde dirhem dirhem eksilişine şahit olmamışım gibi canım yandı.mesaj at söz senin için giyicem o galatasaray formasını.hem sigarayı da bıraktım kutlamamıştın beni unutmadım aklımda.söz ağlamam zırlamam sen yaz yeter ki. Yaz amk adamı yaz başkaları yazmasın senin adını kaydettiğim numaradan ne olur sen yaz..." diye başlardım sanırım.
çaresizlik cümlesinden başka birşey değildir. düşünsenize sizi takmayan birinden mesaj bekliyor, size pas vermesini diliyorsunuz. aman ne acı şey be. sikerim böyle şeyi lan. bana değer vermeyen birinden medetmi umucam.
mesaj beklediğim biri olmadığı için böyle bir psikolojiye hiç girmiyorum. ve bence en güzeli bu. bu şekilde olanlara geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum buradan.
