"yaleyteni küntü turaba" arapçasının okunuşudur. yanlış hatırlamıyorsam nebe suresinin son ayetidir. divan edebiyatına da çok fazla dahil olmuştur. en güzel örneklerinden biri yine yanlış hatırlamıyorsam sezayi-i gülşeni'ye ait şu beyittir;
hâk-i pâyın olduğum gördü dedi kâfir rakîb
taş ile başını döğüp yâleyteni küntü türâb".
( ey sevgili senin ayağının toprağı olduğumu gören kafir rakip bağrını döverek keşke ben de toprak olsaydım dedi)
