keşke karşıma çıkmasaydın..sevdirmeseydin kendini eğer ben hayata karşı bu kadar güvensiz olmazdım... en kötü anımda çıktın karşıma.. içime umut verdin... tamam dedim asla üzülmeyeceğim.. ama sen daha fazla yaktın canımı.. gittin...
umutlarım bitti tükendi.. çok sevmiştim seni.. seni seven kalbimi anlamadın.. başkaları hep dedi ayrıldın koşma peşinden artık ağlasanda söyleme sevdiğini diye türlü akıllar verdiler bana.. ama ben yine içimden geleni yaptım ve hala özlediğimi söyledim... sanırım boş akıl veriyorlar dediğim insanlar haklıymış.. keşke onları haklı çıkarmasaydın.. tam hayata yeniden başlarken yine sen çıktın.. yine umutlandım ama herşey bir yalanmış.. aşk denilen şey masallarda kalmış.. acımı yine kalbime gömüyorum ey sevgili... keşke hiç sevmeseydim seni...
