hayat denilen anne ve babamızın bizi yaşamak zorunda bıraktığı şeyi görünce, tadınca söylememiz muhtemel pişmanlıktır...
yaşamak, herkese zor gelmesede yaşadıklarını kaldıramayan bir bünye için oldukça zordur... zira yaşam acılar bütünüdür ve arada reklam niyetine kısa mutluluklar sunmuştur bize ve biz asıl filme değil reklamlara dikkat ettiğimiz için "keşke"leri benimseyip pişmanlıklarımızla yaşamak zorunda kalmışızdır...
depresifliği ve melankoliyi dışa vurarak onu gösteriş malzemesi olarak kullanmaktır. hoş değildir, yapılmamalıdır, böyle yollarla ilgi çekilmeye çalışılmamalıdır.
