uykunun eşiğinde yandı gözbebeklerim
ılık nefesin ve ellerim bir de kalbim
çılgınlıkla alakası yok hosa(kk)
soğuk rüzgardan çıkmış yüzüm evet
tılsımın iki harf ya işte
alışkanlığım o benim herzamnki halim...
öyle kuvvetli yok olur engeller gelirim
bir serseri olurum bir ay inanmıyorum dilinde
bir volkan kopar bedenimden saklarım küllerini kozanım
işin başından aşkın bilirim
sussam söyleyecek sözüm çok eririm
acılı şarkılarla ağlamak ayıp ya ben sana çiçekler getiririm...
ülkesindeki aydınlara yönelik; bir bir doğrudan ya da dolaylı katledilme tüketilme çabalarının nasıl sonuç verdiğini gördükçe şaşkın bakakalıyor. bugünse daha bir buruk , en önemli neferlerinden birini kaybettiği için cumhuriyet ve aydınlık. ama umutlu, inançlı ülkesini karanlığın kaplamayacağına...
bıçak sırtı konular hakkında zor günler yaşayan yazar.
çabuk atlatması en iyi dileğimiz olmakla birlikte kötüye de varsa bir şeyler yapmak hiç bir şey yapmamaktan her zaman iyidir, zira kendi yaptıklarımızın pişmanlığını, şartlar dahilinde yaşamaktan uzaklaşabiliriz lakin hiç bir şey yapmamış olmanın verdiği pişmanlık hayat boyu yakamızdan ayrılmayacaktır. torunlarımıza anlattıklarımız her zaman verdiğimiz kararlarla ilgili olmuştur, alamadığımız kararlarla ilgili değil.
kendisine her zaman, her kararının arkasında olduğumu hatırlatır, bu olaydan da kendi mutluluğu için gereken verimi alarak çıkması için şans dilerim.
cesaretsiz oldugunu düşünüp umut dolu olabiliyor insan, ama umursamadigini gördüğünde yara alıyor,deniyor ki; yara sagalir asıl, bir türlü gerçekleşmeyen umut kanserdir, şimdi ; hangisi iyidir deseler , ben yine yuvarlak kafeste ikisine de basamıyorum çırpınıyorum
