dünya hayatının nimetlerini birer günah vesilesi görüp bunların imanını zayıflatacağını düşünen müslümandır.
şeyhinin ve hoca efendisi ve hazretlerinin söylediklerini emir ve hikmet vesikası olarak kabul edip bir ömür boyu sadece cennette mutlu olacağı günleri hayal ederek huşu bulur. öyle bir hazırbulunuşluluktur ki bu allah için cihat denildiğinde "allahuekber" nidalarıyla birini linç edebilir ya da yakabilir. çünkü insanlığına dair tüm duygulardan ve sorgulamalardan arınmış "takdir edilen" bir müslümandır. ha şeyhleri hoca efendileri kendi gibi yaşamaz ama inanç dünyası zaten ikiyüzlülük kimliğine bürünmüşken bu tezatı farkedecek kadar bile bilinçte değildir.
