kahve köşelerinde yapılan siyaset değildir. şundan 100 sene önce imparatorluklar vardı dünyada, şu anda ise demokrasi görünümünde imparatorluklar var. mesela abd .
şimdi, kanımca türkiye musul ve kerkük ü ebediyete kadar alabilir. misak- ı milli sınırlarında zaten olmuştu bu bölgeler, ha sonradan haklardan vazgeçildi falan ama amerika girebiliyorsa ırak ülkesine biz de girebiliriz. ha sıkar mı, evet sıkar. ama imkansız değil.
ayrıca şunu belirteyim ki,
demokrasi devleti, özgürlükler diyarı, sevgi kelebeği amerika bugün en iğrenç şeyleri yapıyor. kimse ses çıkarmıyor. biz girsek, barbar derler garanti. kimi sevgi pıtırcıkları da bunu demokrasiye uygun bulmaz, yani bizim almamızı. enteresan iş bunlar.
siyasi irade ile askeriyenin uyum içinde olması şarttır yalnız.
belki bir ütopya olarak görürsünüz, ama neden olmasın?
üstelik, türk askeri çok daha temiz savaşır. (bkz: savaş ahlakı) yani bir nevi demokrasi buymuş bile dedirtir
sonra da onlar bizim gelmemizi istedi.. bizim adaletimizi herşeye tercih ettiler. bir yuzyıl sonra da bizi ordan savaşarak çıkardıklarında araplar ve kürtler bizi sırtımızdan vurdu deyip emperyal zihniyetimizi çocuklarımıza fetih altında yuttururuz diyeceğimiz istektir.
diyarbakırı türkleştirdikten herkese türkçeyi öğrettikten sonra yapılması gereken şeydir.ama önce kendi illerimimizi bir kontrol altına almamız gerekir.
19. yuzyilda kalmis bir soylemdir. daha dogrusu kalmasi gereken bir soylemdir. 21. yuzyila ve postmodernizme uyum saglamak bir yana direnc gelistiren zihinler ve bunlarin soylemleri, emperyal istek ve beklentiler icinde olmayacak duaya amin demektedirler. osmanli uc kitada hukum surmustur fakat degisime ayak uyduramadigi icin tarih sahnesinden cekilmek zorunda kalmistir. gunumuzde ise gecmise oykunme duzeyinde bir ozlem duygusu az cok herkeste, her kesimde kendini hissettirmektedir. tamam biz musul, kerkuk ve sulaymaniye'yi alalim; hatta ortadogu ve balkanlarda toprak sahibi olalim. gerekce olarak da buralarin eskiden bizim topragimiz oldugunu ileri surelim. ancak bu durumda birileri de cikip, anadolu eskiden bizimdi derse verecek cevap bulamayacagimizi da bilelim. lutfen biraz daha akilci, biraz daha gerceksi yaklasimlar.
yetmiş milyon hep beraber delirmemiz bize yetmiyor, beş on milyon kişi daha eklesek nüfusa ne çıkar değil mi ama. hem bu bizi kesmez çin'e kadar yolu var bunun. bir buçuk milyar da orayı ekledik mi değmeyin keyfimize..
tarihsel olarak baktigimizda, bizim icin kibris neyse, kuzey irak ve bati trakya da odur. maalesef zamanin büyük sömürgeci gücü ingiltere ye karsi koyamamiz sonucunda hem bati trakya, hem de kuzey irak elimizden kus gibi ucup gitmistir. kibris i ise garantörlük hakkimizi kullanarak bir nevi geri alabilmisizdir.
edit: e sözlügün dallama yazari bunda eksileyecek ne buldun allah askina? yalanimi var simdi bu bilginin?
heyecan yapmis yine emperyalist yanimiz,
bize yetmez ey saki bu kadar kimiz.
simdi gidiyoruz biz kerkuk'e dogru,
kece kulahim, kulhan atim,
hanim nerde benim demirden silahim?
cukurova taraflarindan, ince memet destanindan.
- evet.. kerkük, musul... evet bi de süleymaniye!
+ yannız süleymaniye taze bitti abla.
- yapma ya!..
+ valla!
- hiç mi kalmadı. şöle dağlık bölgeleri falan da mı yok!?
+ yok valla abla. yannız atlantik'te çok güzel adalarım var. sarıım mı iki tane....
- ay bilmem ki, şimdiii;;. bi beyime sorriim ben sonra geliym.
+ olur abla yannız acele et. haftaya bunlar da kalmaz.
- sen ayır iki tane ben gelirim yine.
+ olur abla, yannız iki güne kadar gelmezsen gider bak ha!!!1
- ay annadık; taam iy,,,
+ kızma abla, enişteye hürmetler????
