ölümünün ardından 1 hafta kısa aralıklarla ağladığım, hala aklıma geldikçe içimde bir yerlerde inceden bir sızı oluşturan, gerçekten çok sevdiğim ve hatta aşık olduğum adam. sarı-siyah bir deri ceketi vardı, hep o haliyle anımsarım onu.
kar beyazdır şarkısıyla yıllar geçsede de vefatının üzerinden, kendini asla unutturmayacak bir şarkıya imza atmıştır kendisi. güzel yerler de uyusundur şimdi.sahi,nasıl bir şakıdır o ya insanın iliklerine dek işler.
bence döneminin en çok gelecek vaad eden şarkıcısı ve türkiye'nin en iyi genç seslerinden biri olan merhum şarkıcımızdır. Murat Boz, Murat Dalkılıç, Murat Zıkkımınkökü gibiler türedi artık. Bir kerim tekin daha gelmiyor,geleceğe de benzemiyor. Allah rahmet eylesin.
13 yıl oldu iyi şarkıcıydın seni biraz tanıyabildik erken gittin ve çocukken tanıyabildik. iyi bir pop şarkıcısıydın ve belki de burada olsaydın en iyilerinden olacaktın. çok desteklediler sağlam sanatçılar seni, albümünü ama dedik ya erken gittin amacım duygusal yazmak değildi ama kendiliğinden geldi mekanın cennet olsun...
vay be yıllar geçmiş denilesi, toyluğumuzun, yeni yeni aşk olaylarına girdiğimiz kısacası liseli olduğumuz yıllarda yaşardı rahmetli, akşamlar akşamlar şarkısında zamanında az aşk acısı çekmedik..15 yaşındaki yeğenime kerim tekin falan diyorum tanımıyor haliyle vay be diyorum, gerçekten yaşlanmışız dedirten nur içinde yatası şarkıcı...
genç yaşta hayata gözlerini yuman güzel insan. öleli 13 yıl olmuş ben şimdi nerdeyse onun öldüğü yaştayım o zamanlar daha çocuktum *. mekanı cennet olsun.
aradan bunca zaman geçmesine rağmen hala klibini gördüğümde kanal değiştirdiğim güzel adamdır.
onun ölmüş olduğunu kabullenmektense unutmak daha kolay sanırım.
tıpkı barış akarsu gibi.
her ikisi de aklımda ipek saçlı yakışıklı adamlar olarak kalsınlar. ölümsüz olarak.
sol frame'de başlıkları alt alta okurken duman eden başlıklardan biri daha.. kendisini tanıma, arkadaş olma, birlikte çalışma güzelliğini yaşayanlardanım.. ölümünü hala kabullenemeyenlerdenim bir de... keşke tüm varlığını yatıracak kadar çok sevdigin benim tabirimle oyuncak, senin tabirinle herşeyin olan 2 kişilik arabana binsen ve gelsen.. ve bu sefer kilo korkusu yaşamadan yiyebildiğin kadar hamburger, patates yesen, kola içsen... yemediğin, yiyemediğin günlerin acısını çıkarsak beraber..
bulunduğun yer ışık dolsun unutmadığım güzel dost...
ölümü ilk gençlik yıllarıma denk gelmişti ve kendisini pek tanımasam, şarkılarını bilmesemde genç yaşta ölmesi beni çok mutsuz etmişti; ölümün aniliğini gösteren ve hayatın ne menem bir şey olduğunu yavaştan sorgulamamızı sağlayan olay olmuştu.
birkaç yıl boyunca bir arkadaşımla belli aralıklarla zincirlikuyu'daki mezarının başına gidip kendimizi ölümle yüzleştirdik. sonra büyüdük galiba. ölümle o kadar sık karşılaştık ki mezarlıklardan kaçar olduk. kerim'in yaşına geldik, geçtik bile... o ise hep aynı yaşta kaldı ne garip.
hayat gerçekten de çok garip.
bugün yaşasaydı kesinlikle çok sevilen biri olurdu. haykırsam dünyaya ve karbeyaz gibi insanın 3. dinleyişinde intahar edesi gelen şarkıların altına imzasını atmıştır. bunu iyi anlamda söylüyorum tabi ki. bu kadar içten ve duygusal şarkıların yazarı olmak gurur vericidir.
