eskiden kerhaneye gittiğinizde hoş karşılanırdınız. sıranız gelene kadar aşağıda sohbetler, muhabbetler ederdiniz. sımsıcak bir ortam vardı. yeni arkadaşlar edinir, insanlarla tanışırdınız.
şimdi nerede azizim? gir, işini yap, çık. ne bir aile ortamı var ne de bir güleryüz. sıcak bir sohbete, bir dost yüzüne hasret kalıyorsun. eski istanbulun yitip giden değerlerinden biri işte. yazık, çok yazık. böyle olmamalıydı.
tıpkı eski bayramlar gibi yitip giden duygulardan dem vurmuştur yazar. türkiye nin kanayan yarası olan genelevler, günümüz ilişkilerinin ilk günden yatağa taşınmasıyla eskisi kadar rağbet görmemektedir. orada çalışanların sosyal hakları da cabası azizim hayat zor çok zor artık.
