kendime benzettiğim yazar. mesela ben hiç kereviz görmedim hayatımda. görsem patates sanabililrim. hatta belki gördüm ama patates sandığım için görmediğimi düşünüyorum. olabilir yani böyle şeyler. ne anlattığımı ben de bilmiyorum aslında. çok takılmayın. öptüm.
(#29213860) ağlatırken gülümseten yazar. mutluluktan nasıl ağlanır diye hep merak ederdim.
aynı okula gitmiş, aynı insanlarla takılmış, evlerimizin arasında iki sokak olan, bir kahkahaya sarılmış iki deliyiz biz. o kadar içten, o kadar narin kelimelerimiz... çok ben gibi, benim gibi, içimden gelmiş gibiydin. sen bana kalbini açtın. ayna görevi gördüüm sadece bir şey yapmadım.
hep söylerim iyi şeyler birdenbire olur, o kadar bekletmez insanı. birdenbire geldi, birdenbire duydum sesini. daha ikinci kelimesinde sevdim, sevilmeliydi. hayata bağlayabilecek bir sese sahipti.
onlar bizim lanetimiz, onlar hayatımızda zorla yer alan bir çift erkek. yapabileceğin en iyi şey boş vermek ki biliyorsun zaten bunu. kendine gel, olmazsa bana gelirsin kedi kız. elimdeki limonata kadehini birlikte sabahlayacağımız gecelere, denizliye ve izmire ve kedilerimize kaldırıyorum.
ve son olarak, formata uygun tanımın şudur: rüya gibi yazar. uyandığımda düşünmedim değil, rüya mıydı acaba diye.
