tanımadığım etmediğim lakin aşağıda yıllar evvel yazılmış acizane bir denememin belli bir bölümünü kendisine doğum günü vesilesiyle armağan ettiğim yazardır.
Acılar haritasını baştan başa dolaştım
Geçtim bu kuru tenden candan cana dolaştım
Bir kemiksiz et derler dilden dile dolaştım
Leylâ'yı ben sevdim, Şirin'i ben, seni ben sevdim,
seni ben...
.....
Kaynaroğlu'yum, adımı asırlardır sakladım
Şu yaralı kalbimi gözlerinle dağladım
Aşk dediler Leyli'm, tek heceye sığmadım.
Leylâ'yı ben sevdim, Şirin'i ben, seni ben sevdim,
seni ben...
ilk görüşte tanım : sözlüğün iyice saçmalamaya başladığını düşündürten cümle. başlık olarak ne alaka hani.
ve sonrası : 5. nesil yazarmış meğer. ön yargı yapmamak lazımmış meğer. saçmalamazmış bu sözlük.
+ kerem de benim aslı da benim
- evet abi haklısın...
+ o benimdir o benim milletimin. kara murat da benim... alem buysa kral benim...
- tabii abi öyle tabii...
+ hem penaltıyım hem gol... kim bu gözlerimdeki yabancı?
- tamam abi kendine gel
3. kişinin vasıtasıyla iletişim kurduğum, 3. kişi hakkında malumatlarda bulunduğumuz, birbirmizi 3. kişi üzerinden tanıdığımız ve bu arada 3. kişiyle bir iletişim kurmadığımız kibar ve seviyeli yazar. haliyle cümleden bir şey anlayanlar da bir adım beri gelsin..
yazarlığını her alanda ispatlamışdır zaten. umarım burası için de değerli vaktini ayırır.
ayırırsa eğer her daim bir okuyucusu var bunu da bile.
hayırlısı *
(bkz: anladın sen onu)