osmanlıca'da, 'kerahet' sözcüğünün bozulmasıyla oluşmuş, müslümanlar tarafından; güneşin, doğma-batma ve en tepe noktalarında ona tapan insanları; 'çirkinleşme vakti' anlamında yerme amaçlı kullanılmıştır.
argodaki anlamı ise, bunun nerede ise tam tersi olan 'içelim-güzelleşelim' vaktidir.
