atımla uşağım, ipimle kuşağım, sikimle taşağım bir insandır. neyse odur. saklamaya çabalamaktansa ne var la yarraam demeyi tercih eder. yine de çok abartmamalıdır.
Bir arkadaşım var. Öküz desem değil, manyak desem değil..
-Sevgilisi terk etmiş. Oturmuş kendiyle dalga geçiyor,
*Nasıl da terkettirdim kendimi. En sabırlı adamı bile delirttim ya laaa...
-Annesi ile babası doğum gününü unutmuş.
*Anasını satiyim ne evlatmışım arkadaş. Doğduğum günü hatırlamak istemiyorlar. Haklı ulan adamlar.
-Arabasına kayan araba çarpmış.
*9 bin nüfusluk mekanda bir tane kaza oldu. O da benim arabaya çarptılar. Ne şanslıyım hee park halinde iken arabama çaprtılar. Kimseye nasip olmaz arkadaş!
-Yürürken karda kayıp düşmüş.
*Acayip artistik düştüm valla. Kıçımın üstünde 1 km kaydım valla. Az daha zorlasaydım buz pateninde ülkeyi temsil ederdim.
Deli midir? Akıllı mıdır? bilemem ama bazen en iyisini yapıyor gibi sanki.
Aynanın karşısına geçip sadece göbeği şiştiğinde ' eneee çorba içmiş somali' li çocuk gibi oldum' diyor.
Gülmemek içi bazen çok kasıyorum kendimi.
Ama biliyor yaşamayı. *
ZORUNLU EDiT: kENDiNi SEVEN iNSANDır. Helal olsundur.
çok abartmaması gerekir. sonra bazı durumlarda artık ciddiye alınmıyor bu insanlar. bu da onları üzüyor. genelde herkesle çok iyi sohbet eden ama çok yakın olmayan insanlardır. hatta çoğu insan ile öyledir. bunun nedeni kendi gibi birini aramasından olabilir. bu konuda sıkıntılar yaşayabilirler. ama çok yakın olmadığı kişiler tarafından sevilirler.**
diğerlerine fırsat bırakılmadan, kişinin kendisiyle dalga geçme durumu. amaç da diğerlerinin dalga geçmesini önlemektir. "ben yeterince geçtim, size gerek kalmadı".
Yanlış yapan toy insandır. Atalarımızın bir sözü vardır: "fazla mütevazı olma, gercekten öyle zannederler." ben bu konuda da boyle düşünüyorum. Ne demek istediğimi anlatabilmisimdir umarım.
