atımla uşağım, ipimle kuşağım, sikimle taşağım bir insandır. neyse odur. saklamaya çabalamaktansa ne var la yarraam demeyi tercih eder. yine de çok abartmamalıdır.
sevilesi insanlardır. hele hele en eğlendikleri olay ise aynı ortamda kendisine gıcık olan laf sokmak isteyen birileri bunu yapmaya çalışır ama bu sevilesi insanın pek umrunda olmaz hatta onlara eşlik edip kendisiyle tekrar dalga geçer diğer elemanlarında hevesleri kursağında kalır. çok zevklidir çok..
"Tam olarak benim." diyebileceğim insandır. Kendime laf sokar, tartışmalarda başkasına yönelik söylenen hakaretlere "efendim" der, garip ve kendimi komik duruma düşürecek fotomontajlar yapar, eski bir düşüncemi aşırı sert eleştiririm vs...
Bunun iki sebebi var: (i) etrafta benim hoşuma gidecek ya da gerçekten beni bozacak bir alay görememem, yani dalga geçmelerin yetersizliği; (ii) bir anlamda öz güven yenilemesi, güçlendirmesi ve yaratıcılık.
Fakat aslında bu Kibrimden kaynaklanıyor: "beni yine ancak yine ben yetkin bir biçimde aşağılayabilirim" diyorum. Her neyse.
Insanlar içinde kendi ile dalga geçerek kendisine yönelik eleştirileri bertaraf etmeye yönelenler var. Bu arkadaşlardan ziyade kendi durumunun komikilgini görüp ona gulebilmek güzel.
