Her şeye at gözlüğüyle bakan, tek doğru kendisiymiş gibi davranan insana tahammülüm sıfır.
Bir insan yeri geldiğinde özeleştiri yapmayı bilecek olgunluğa erişmiş olmalı, herkes, her zaman, her şeyi bilecek diye bir şey yok sonuçta.
E bilmemek değil, öğrenmemek ayıp olan.
Yanlış yaptıysam bu doğru değil elbette ama insan iradesini sevebilir, yaptıklarından memnun olabilir, pişman olmayabilir. "iyi ki yapmışım" diyebilir. Lisede din hocamız da "iyi ki yapmışım" demeyi tavsiye etmişti diye hatırlıyorum.
