daha çok ilk ve ortaokul dönemlerinde rastlanılan, futbolla ilgilenen hemen her kişinin geçirdiği bir evredir. burada çocuk tuttuğu takımın ünlü futbolcusu ile kendi arasında bir bağ kurur, kişiyi idolleştirir ve mahalle arası maçlarda top ayağına geldiği zaman "evet şimdi ilhan mansız topla ilerliyor" gibi cümleler kullanarak bunu pekiştirmekten çekinmez.
idol arayışındaki çocuktur.küçükken hep ertuğrul olmak isterdim. ismimden utandığım içinde adımı soranlara ertuğrul cevabını yapıştırıyor ve beko reklamlı beşiktaş formamla topu iki taş arasına bırakıveriyordum. şimdilerde düşünüyorum da ismim hiçte utanılacak gibi değilmiş, ayrıca ertuğruldan da daha güzel dil çıkarıp dudak yalıyorum. peki ya ismim. * yaaa. *
öğretmeninin "büyüyünce ne olacaksın?" sorusuna sınıftaki onca doktorluk,avukatlık,öğretmenlik gibi karizmatik cevaplara rağmen "futbolcu olacağım" diyen çocuktur.
