affetmek eskisi gibi olmak demek değildir , sadece kin gütmeme amaçlı olarak yapılan bir eylem ise normal karşılanabilir. ancak hiç bir şey olmamış gibi bir davranmalık af ise, enayilik olabilir.
Lafta kolaydır. Öyle kimse kolay kolay affetmez. Ruhu seçkin yüce insanların işidir o. insan bir hatasından bir günahından ötürü tevbe eder allah affeder de kullar yine affetmez. Yargılarlar, hakaret ederler, dedikodusunu ederler, arkasından bi ton laf söyler adını çıkarırlar, içten içe kıskanırlar...
benimdir. çoğu zaman kendimi geri zekalı gibi hissetmeme sebep olsa da iyidir çünkü karşı taraf yerin dibine daha da fazla girer. affetmek yüceliktir. özellikle dost bildik düşmanlarınızı.
Valla seviyorum affetmeyi bazen bununla tatmin olduğumu düşünüyorum.
Üniversite 3. Sınıfa giderken kız arkadaşımın eski sevgilisiyle mesajlaşmalarını yakalamıştım. pek masum konuşmalar sayılmazdı. Mezhebimin yüz ölçümü bu olayı hacmen taşıyamadığı için ayrıldık.
Aradan 1 hafta kadar geçmişti ki evimin önüne gelip ağlamaya başlamıştı. Yalvardı uzun bir süre bir anlık hata yapmıştı, onca anı bir hatayla gidemezdi, nasıl hemen kesip atabilirdik onca anıyı, hani çok seviyorduk birbirimizi.
Sözlerini ' tamam affettim' lafıyla böldüm. Gözleri çizgi film karakterlerindeki gibi parlamıştı gerçekten.
Cümlem ' ama artık seni görmek istemiyorum' la tamamlanınca o parıltı çoktan kaybolmuştu bile.
Affetmek muhakak güzel bir eylem fakat suçu cezasız bırakmak anlamına gelmemeli hiçbir zaman.
Affetmem kesinlikle benim icin bitmistir hatta kin güderim elimden gelen tum kotulugu yaparim hayatini kaydirrim adeta öz amcama acimadim baskasina hic acimam.
Affetmeyince ne oluyor ki sanki? işin boyutuna göre değişir tabi ama çok uç boyutta bir şey değilse affetmeyeceğim insan yoktur. Zaten ben affedeyim demiyorum, zamanla kendiliğinden oluyor. Hatta bazen "ben niye kızmıştım buna" bile diyorum. Yani dert etmeyin kendinize. Birine kızmak için efor sarfetmeyin.
Yapılan kötülüğe göre değişkenlik gösteren bir başlıktır.
Misal;
Tecavüz, affedilemez.
Aldatmak, affedilemez.
Büyük iftira, büyük yalan
affedilemez...
Bu tür büyük hatalar asla ve asla affedilemez. Bunlar gibi büyük şerefsizlikleri affeden insan hiç görmedim.
Yalanın rengi olmaz yalan yalandır lakin pembe yalanları affeden bir insanım. Ya da laf taşıyıp, fesatlık yapıp, sonradan köpek gibi yalvaran insanları da affettiğim olmuştur. Pişman olduklarını ve bir daha yapmayacaklarını düşünüyorum.
Böyle hataları affeden insanlar her daim asildir benim gözümde.
