jülide özçelik jazz istanbul volume 1 albümünün alıp götüreni.
sevda dipsiz bir kör kuyu
düşersen bir daha çıkamazsın
zaman bak akıp geçiyor
ne yapsan onu durduramazsın
sevinçle hüzünle umutla geçer ömür
ama yine sen kendinle kalırsın
sevinçle hüzünle umutla geçer ömür
ama yine sen kendinle kalırsın
çok zordur ümitsiz yaşamak
yalnızlık hep senle olacak
yüklenip çıkarsın dağlara
bir anda inmişsin sığlara
insanlar hayatta bir vardır bir yoktur
ama yine sen kendinle kalırsın
sevinçle hüzünle umutla geçer ömür
ama yine sen kendinle kalırsın
gecenin sonu hep aydınlık
insanın ruhu hep karanlık
refakat edersin hayata
ziyaret son bulur toprakta
insanlar hayatta bir vardır bir yoktur
ama yine sen kendinle kalırsın
sevinçle hüzünle umutla geçer ömür
ama yine sen kendinle kalırsın
ama yine sen kendinle kalırsın
ama yine sen kendinle...
sade hoş acıyla büyümeyi hissettiren bir şarkıdır kendileri.
iyinin kötüyle varın yokla anlam kazandığını dile getirir.
zaman bak akıp geçiyor
ne yapsan onu durduramazsın
sevinçle hüzünle umutla geçer ömür
ama yine sen kendinle kalırsın
çok zordur ümitsiz yaşamak
yalnızlık hep senle olacak
yüklenip çıkarsın dağlara
bir anda inmişsin sığlara
