ne günlere kaldık arkadaş. paranoyada sınır tanımıyoruz. eğer bu bir soruysa ve ben buna cevap vereceksem sadece şunu söylerim: çıkmazdım kendimle. ben birini nefretle seviyorum çünkü.
çıkmazdım. hiç çekemem valla manyağın tekiyim insana nefes aldırmam. özel hayata hep müdahale ederim filan. maalesef böyle olunca iyi yönlerimin hatırı bile kalmazdı sanırım takıntılı bir sevgim var zira. sıkıntıya gelemem benim gibi dengesize hiç gelemem.
Çıkardım be. Hem de kendi kendimi tavlamak için neler yapmazdım... lakin yalan söylemezdim bana. Yoksa ben benin gözüne bir daha giremezdim. Ne diyom lan ben?
