Fiziksel: Vücut gelistirmeye ara aylar süren bir ara vermeme rağmen 100 kilo bench pressi zorlanmadan attığımda.
Mental: Birinin bana güveni tam olduğunda.
Yaptığım birşeyin yanlış olduğunu düşünüp üzülürken kahrolurken karşımdaki oyle bir davranır ki ulan ilayda daha beterini yapsaymışsın derim. Ve sonra düşünürüm aferin kız yine doğru kaleye gol atmışsın der aynadan kendime öpücük atarım.
Ben kendimi güçlü hissetmiyorum. Gerçekten güçlü olmakla kendini güçlü hissetmek arasında belirgin bir fark var. Kibir, insanın başına gelebilecek en önemli flashbanglerden biri.
sevdiklerim tarafından; bu konuda yalnız değilsin, sana güveniyorum, sen yaparsın bu işi vs gibi sözleri; ya sözle dile getirdiklerinde , ya da yanımda olmalarıyla hissettirdiklerinde. daha çok ikincisi tabii. çünkü söz söylemek kolaydır. hissettirmek daha önemlidir.
Sakinleşip içimdeki çocuğu dinlediğim zaman..
Kalbimin paramparça olmasına rağmen mantıklı düşünüp kimseyi incitmediğim zaman..
Söylenebilecek o kadar söz varken en incesini söylediğim zaman..
Kalbim kanarken gülümsediğim zaman..
Ve en çok da gözyaşlarımın sözlerimi dinlemediği zaman..
duygusuz olduğum zamanlarda kendimi çok güçlü hissediyorum.insanı güçsüz yapan duygularıdır bana kalırsa.ne zaman bir duygu hissetmeye başlasam her taraftan bir aparkat yiyecekmişim gibi hissediyorum.
Ağladıktan hemen sonraki birkaç saat. Bu benim için değil illa, birçok insan için geçerli. Çünkü insan kendi ile yüzleşmeden çıkmış oluyor ve daha güçlü ve galip oluyor.
