bu amk hayatında insanları tanıdıktan sonra aslında en masumun ben olduğunu çok geç de olsa anladım.
her zaman her yerde, hiçbir şekilde kendime güzelleme yapmadım, zeki, süper, muhteşem görmedim. hep eleştirel yaklaştım kendime. kişi kim olursa olsun her konuşmadan ve yaşanandan sonra "acaba kırdım mı, bir yanlışım oldu mu?" diye sordum kendime. övgüden de nefret ederim, savunmasız hisseder, kendimi yeterli görmenin uyuşukluğuna bırakacağından korkarım; övgülerden kaçmamın sebebinin yıllar sonra bu olduğunu ancak anlayabildim. artık yeter; evet en mükemmel ve masum olan benim, dağılabilirsiniz.
daha da eskilere gideyim... piçlik de yaptım. yaşım 22yi geçmezken benden 15 yaş büyük kadını sırf sevişmek için tavladım. hiç kimse istemediği bir şeyi yapmıyor. kimseyi kandırdığımı sanmıyorum. çalıştığım gece kulübünde hile yaptım, hak yedim ve liboş insanlar arasında bu da gayet normal bir şeydi, kimse yadırgamadı. herkes gibiyken mutluydum ve ne kadar piç de olsam seviliyordum. hatta daha çok seviliyordum. ne zaman bir şeylerin kıymetini anladım, vefalı biri oldum, sevdim ve bunun kıymetini bildim işte o zaman kaybeden oldum.
haksız yere kimsenin hakkına çökmedim, uçkurum uğruna kimsenin duygularıyla oynamadım, kimseye kasten bir zarar vermedim ama buna rağmen her zaman ben özür diledim. ben ne yaptım ki ulan sizlere kıyasla? cinsiyet, dil, din, ırk ve coğrafya gözetmeksizin her türlü suç olan tecavüz, insan hayatına son verme, yetimin hakkına çökme gibi suçlar da işlemedim ki!
çalıştığım yerlerde, kısa veya uzun vadeli arkadaş olduğum yüzlercesinde, okulda ve hatta sözlükte bile öyle hayatlar öyle insanlar tanıdım ve gördüm ki, ulan cidden en masumu benmişim.
4 s kuralı diye bir safsata vardır ya hani, cidden doğruymuş.. hani kötü olsan daha çok seviliyorsun. zira insan çekindiği ve çözemediği kişiye ya saygı duyar ya da korkar. bu bilinçsiz alınmış tedbir devamında bu kişinin sevgisini kazanma çabasına iter insanı. sonra ne kadar özgüvensiz, ezik, kendini kendi zihninde yetersiz olarak kabul eden ve çevresinde de öyle görülen insanların alayı çevrenizde it gibi dört döner, köleniz olur. ben bunu yaşadım da biliyorum. ne istiyorsunuz, yine öyle iliklerinize kadar korku salıp, görüldüğüm yerde bıraktığım izlenimden dolayı kadınların kukularının düşmesine mi neden olayım yine? işin garibi siz bunu daha çok seviyorsunuz.
her halükarda tiksindiğim bir yanım yokmuş, kararlılıkla başladığım bu yazıyı söz konusu haklılıktan 4x4 biçimde emin olarak sonlandırıyorum.
Erkekler arası yapılan leş muhabbetin en ateşli yerinde anlattığım bir şeyin herhangi bir kadın tarafından duyulduğu an kendimden tiksinip insan içine çıkmayı kesiyorum. Kendime gelene kadar o tiksinç anı düşünmemeye ve kendimi öyle bi insan olmadığıma inandırmaya çalışıyorum. Atlatması güç bir durum...
