kendime bile dürüst değilim. hani şey olur ya, günlüğüne bile birileri okur diye bir şeyleri yazmaktan çekinirsin. sanırım ben de böyle böyle kendimi kendime itiraf etmekte zorlanıyorum. Sanki birileri düşüncelerimi okuyacakmışçasına.
1-doğru ile yanlışı çok da iyi ayırt edemiyormuşum.
2- son zamanlarda çok duygusalım ve merhametliyim.
3- 2.5 haftadır depresyona girmiyorum. Arada ağlamak ve depresyon anı geliyor ve uçuyor.
4- bazı şeyleri çok yeni öğreniyormuşum.
5- kendimi fark etmeden küçücük bir dünyaya kapatmışım.
Yalnız kalmak istediğim günlerde yanımda bana destek olan birine ihtiyaçım varmış . Yeni fark ettim. O izler silimesin diye, etrafındaki kişiler gidince O anı ,dağınık bırakıyorum .
Bir kızı daimi şekilde arzulayamıyorum muhakkak kaçıyor hevesim.
Bunun sebebinin dünyanın çok kötü dehşet dolu bir yer olduğunu yaşayarak görmüş olmam olduğunu fark ettim.
Cinsel istek hakikaten üreme isteği esas olarak. Aklını kullanıp dünyanın vahşetini görüp ben üreyerek doğacak çocuğumu bu cehenneme bırakamam diyorsan üreme isteğin direkt olarak duruyor.
Kast ettiğim şey iktidarsızlık olmamasına rağmen üremek istememek.
