2 sene önce. depresyondayken. aynaları kapattığım ya da kırdığim zamanlar oldu. beynin güzel gördürmüyor. sadece kendimi değil her şeyi çirkin gördüm. papatyalara tahammül edemedim kedilere bakamadım. iyi yanı şu. hiçbir şey sonsuza dek sürmüyor ve bulunduğun yerden doğrulduğunda güzeli de daha güzel görüyorsun.
birisinin ( ekseriyet ile kadın tabi ki ) sana bir kere baktıktan sonra ikinci defa bakmamak için farklı şekillere girdiği durumlardır. misal senin arkanda olan bir şeye bakmak için kafasını sağa sola eğer ya "sana bakmıyorum g.tün kalkmasın iğrenç şey" tarzında. heh o anlar işte *
