**
icinde belki de hic dolmayacak kadar buyuk bir bosluk, artık eskisi gibi carpmayan bir kalp, gulmeyen bir yuz, surekli sorulan ama bir turlu cevabı bulunamayan neden sorusu, yarım kalmıslık, yarım gulmek, yarım doymak, en kotusu icinizi parcalar yarım nefes almak, "bir daha ne zaman derin bir nefes alıp icten kahkaha atarım" diye dusunmek ve buna belki de "hic bir zaman" diye yanıt vermek.
olmamışlık hissidir.
olmamıştır hayatındaki hiçbirşey...
kafandaki resme oturmuyordur bu mutsuz halin. nerden nasıl bulaştıysa bu hüzün sana, bir türlü gitmiyordur, herkes terk etmiştir ama o hala seninledir. üzgünsündür yaşanılanlardan ama artık cok gectir.
teslim olmak gerek belkide dersin zaman zaman...
vuruşarak çekilmeye gücünde yoktur, isteğinde. yenilmişsindir ya artık. bırakırsın.
insan önce kendini tanımalı sonrada birilerinin onu tanımasına izin vermesi ama izin alınarak girilen bir hayattan izinsiz çıkılması işte o zaman yitik hissederiz kendimizi...sonra ölümler gelir,kıymet bilmediğimiz ufacık şeylerde fırtına koparışlarımız pişmanlıklarımız ve keşke derken artık ölümün soğuk nefesini tanıdığınızda yitik hissederiz,sonra ihanetler başlar hemde çok sevdiğimiz insanların ihanetleri ya da biz ihanet ederiz ve bu ihanetin acısı her geçen gün artar omuzlarımız ağrır işte o zamanda yitik hissederiz,sonra geçmişe bakmaya başlarız aynadaki yüz benim mi deriz,ne zaman geçti bu kadar yazlar,kışlar,baharlar,ne zaman gitti o insanlar ve kim bu yanındaki insanlar deriz o zaman yitik gideriz...
