ilişkiler üzerine yazmak istediğim bir kaç cümle var bu konuda, görmüşüzdür illa ki böyle kişileri karşısındaki insana değer vermez, onu hırpalamaya çalışır ve bundan zerre rahatsızlık duymaz. belki de o anda karşısındaki insan ağlarken veya çok üzgünken bu kişi eğlenebiliyordur. bunun sebebi karşısındakinin nasıl olsa onu bırakamayacağını biliyor yani kendisini vazgeçilmez sanıyordur. ne kadar yazıktır ki bu insancıklar bir anda ortada bırakıldıklarında gözlerine fener tutulmuş tavşan gibi halleri yok mu yerim onları ben. *
Bazı insanların akıllara durgunluk veren sanısıdır. bu sanıya sahip insanlar kendisine değer veren, yanında olmak isteyen insanları tersleyip kölesi gibi davranırlar. gösterilen ilgiyi hiç bitmeyecek sanırlar Lakin her şeyin bir sonu vardır. Sevgi de bir gün biter ve bu insan oturduğu tahttan indiğini çok geç anlar.
