nilgül ün nar-ı ask adlı sarkısında şarkıya diğer sözlerinden fazlaca anlam yüklemiş olan cümledir. elbet çektirilenler karşılıksız kalmaz, insan anca kendini unutacak kadar başka birini sevdiğinde anlar terk ettiğini..
daha fazlası yok gibi geliyor bu cümleden sonra. üstüne söylenecek bir şey kalmamış gibi. bunu söyleyecek kadar sevilir mi biri, bile bile kendi canını yakabildiğin kadar yakmaya bu kadar hevesli gidilir mi.
sevilir, gidilir...
ve üst üste tekrarlanır; kendini unuttuğun gün beni anlayacaksın.
canım yanıyor, ben unutmadım sen de unutma.
