Kendini sevmeyeni kimse sevmez ve sevemez. Kendinizi olduğunuz gibi kabul etmiyorsanız, kendinizi olduğunuz gibi sevmiyorsanız, kötü yönleriniz üzerinde çalışarak onları iyiye doğru çevirerek sevilecek biri olmak istemiyorsanız, etrafınızdaki insanlar bunu nasıl başara bilir? Kendini sevmeyeni, nefret edenden herkes nefret eder. Bir arkadaşınızın kendinden aşırı fazla nefret ettiğini, her yerde kendisini küçük düşürdüğünü düşünün. istemeseniz bile siz de bu arkadaşınızdan artık hoşlanmayacaksınız, ona karşı olan düşünce ve hissleriniz değişecek. Bu yüzden kendinizden nefret etmeyi, sevmemeyi bırakın, kendinizi sevmeyi ve kendinize saygı duymayı öğrenin. Bir de kendinizi, hayatınızı düşünün, 1 defa geldiğiniz bu dünyada neden kendinizi sevmeyerek hayatınızı mahv ediyorsunuz?
Kendini sevmiyorsa seni veya bir başkasını da sevmesini hiç bekleme. Kendini sevmiyor ve değer vermiyorsa etrafına değer vermez. insanın aynası kendisidir. Kendinde neyi görürse etrafına da onu yansıtır.
Onu seven insanların sevgisine inanmaz. Aksini ispat etmek için çabalayıp durur, sonunda da gerçekten yalnız kalır böyle insanlar.
Şu da var ki kendini omuzlarından öpecek kadar sevmek de normal değil. Kusurlu olduğumuzu kabul edip yine de kusurlarımızla savaşıp kendimizin en iyi versiyonunu inşa etmeye çalışmak sanırım en sağlıklısı.
Kendisini sevememek kişinin suçu değildir, onu büyüten insanların ve yakın çevresinin suçudur. memnuniyetsiz, daha kendisi insan olamamış kişilerin çocukları genellikle kendisini sevmede bu tür sorunlar yaşarlar. Önemli olan daha sonraları bunu farkedip değiştirmeye çalışmak, ki bu durum insanı zorlu, iğrenç bir sürece tâbi tutuyor.
Kötü olan şey şu, başka insanların özellikle ailelerin- verdiği hasarı temizlemeye çalışırken, bir bakmışsın ki hayatının en güzel zamanlarını bu sorunlarla cebelleşirken geçiriyorsun. insanın tüm hevesi kaçıyor..
Neden bu kadar yadırgayarak yargılıyorsunuz anlamıyorum. Gerçek hayatta da gördüğünüz örneklere böylesine sert eleştiri yapabiliyor musunuz mesela? Sevmeyebilir. Ben uzun yıllar kendimi sevmedim mesela. Hangimiz bilebilir ki sebebini? Memnuniyetsizlik yada değil. Zevk ya da herhangi bir şey. Önemli olan bunu fark ettikten sonra yavaşta olsa kendisi icin cabalayabilmesi bence. Çünkü kimse kimsenin zihnine girip, aynı olaylarda aynı tepkileri, hisleri veremez. Bencil olan insanları kast etmiyorum. O tercih meselesi. Yine de siz sevmeye çalışın. Kendiniz için. Kilolu musun? Denize gidiyorken şortunu ve bikini giyebilmelisin. Çünkü bunu her yapmadığında yapan herkese bakıp daha çok suçlayacaksın kendini. Spor yap? Ahım şahım olmasa da kalk yerinden yürü ne bileyim o kadar zor olmamalı. Dişin mi yamuk? Dişlerini göstererek gülebilmelisin. Özgüven sorunun mu var? Kalabalık ortamlara tek başına dalıp insanların sana verdiği tepkileri not edebilirsin, hatta sakarlık yap, bilinçli olarak üzerine bir şey dök ne bileyim işte sana çizilmiş olan sınırlardan çıkabilmek önemli. Çünkü sana sınır çizdiğini düşündüğün insanlarda o yere gelirken öyle doğmadı. Hani herkes önemli olan iç güzellik diyor ya, kendini sevmene engel olan bir kusur varsa tedavi olmalısın.
Bakım yap gerekirse. ama kimseye benzemeye çalışmamak önemli.. Enn ve en önemli şey ise herkesten fikir alıp kendi içine sinen, özgün fikrini uygulamalısın. Içinden geldiğin gibi yaşa işte hayatı. Gerekliyse konuşma terapilerine git. Çünkü zaman çok kısa. Bana gel son Yirmi yılını dolu dolu aralıksız anlat desen düşünmeden yirmi dakika anlatamam. Ben yapamam. Umarım bir gün yaparsın. Kendine değer verdiğin zaman gerçekten seni kırabilecek pek fazla insan da olmuyor etrafında emin ol.
başkalarını da sevemeyecek olan insandır aynı zamanda. çünkü bunun nedeni şu bence. ya da şöyle diyelim aslında mevzu sevmemek değil. kendini veya başkasını fark etmez, sevmek ve sevmemek olayında ki sevgi kökünü hissedememektir. yani bu olgular bu insan için sadece harf benzerliğinden ibaret gelir. sevmemek ve sevgi bağlamı. hiç aklına gelmez aslında. ya hani bir örnek veriyim. bir insan mesela her şeyden sıkılıyor. sıkılıyor ama sıkılmaması için ona çevresi elinden geleni yapıyor. hatta seveceği şeyleri bile sunuyorlar önüne. ama bir memnuniyetsizlik. işte bu aslında kendini sevmeyen insan. ne emmeye ne gömmeye derler sokak jargonunda. bir anlamda bir bütünlüğün ortak noktaları. memnuniyetsizlik, kendini sevmemek, şikayetçi olmak, kendini suçlamak gibi gibi.
Kendine olduğu gibi Onu sevenlere de kötü davranan insandır.
fakat yine de davranışlarının alt metinlerinde sürekli olarak insanların kendisine olan sevgilerini sınama eğilimi gösterir. fakat asla kabul etmez bu saplantılı tutum ve davranışlarının asıl nedeninin sevgi açlığından kaynaklandığını.
Dostoyevski'nin hasta adamıdır bir nevi; kendisini bütün kirli cümlelerin öznesi ilan eder.
Ve değişmedikleri sürece
Sonu kötü biter bu hikayelerin, yitip gittiğiyle kalırlar bu alemden.
