aslında aynı zamanda , hiçbir şey için harekete geçememe durumudur. bir özelliğini veya birkaç özelliğini, davranışını sevmemeye eyvallahta. kendini sevmemek başka bir şey. ve tehlikelidir bence kendini sevmemek. çünkü , bırak başkalarını, kendi benliğini sevmeyerek, kendini kendinde bulmayan insan her şeyi yapabileceği , hem kendi aklına gelir, hem de etrafında ki insanların aklına. ister istemez.
dönem dönem geliyor bence insana.buradaki insanların kendini sevmemesi mümkün değil.kendini sevmeyen adam fikrini ulu orta here heçe yazar mı. dönemdir geçer. şu an ben de kendimi hiç sevmiyorum. dinimdir giçirmiş.
kimse kendinden kaynaklı bir sorundan ötürü kendini sevmemezlik etmez çünkü insanoğlu doğuştan kibirli bir varlık. işte zamanla tanıştığımız insanlar bizi bize değersiz hissettiriyor ve kendimizden nefret etmeye başlıyoruz.
inanılmaz güzel bir realite. şunu söyleyebilen çok az insan var. herkes bunu söyleyebilecek nitelikte olmaz; nasıl ki hayatımızdaki herkesi sevmiyorsak kendimizi de sevmeyebiliriz . inanılmaz olgunluk belirtisi. farkına varın yeter, farkına varmıyorsanız kötü olan kısmı bu. ne hikmetse herkes de kendisini inanılmaz seviyor, kendisini kendisine bile itiraf edemiyor. çok üzücü.
Narsistin Allahı olarak şahsen empati yapmamın çok zor olduğu bir o kadar da ilginç durum.
Muhtemelen bunun sebebi dış görünüştür zira dışı kusursuz olan birinin sırf içinde yaşadığı problemler yüzünden kendini sevmemesi pek mümkün değildir sanki.
Ya keldir, ya şişmandır, ya sakattır ya kösedir, ya vücudunda saklayamayacağı bir iz vs vardır. Vardır da vardır.
Bence dünyaya bir iyilik yapın ve kurtulun bu hayattan. *
Kendi hayatını zindana çevirmektir. Kim olduğunu bildikten, kendini tüm kusurlarınla ve güzelliklerinle kabul ettikten sonra şekillendirmek oldukça kolay. ileri gitmek için adim atmak gerekiyor. Hatta başkaları ileri giderken sen yerinde durduğunda bile geride kalıyorsun. Doğa acımasız. Güçlü yönlerimizi daha da güçlendirmeli, zayıf gördüğümüz taraflarımızı da vazgeçmeden geliştirmeliyiz.
