hayat ne kadar kötü giderse gitsin umudunu yitirmemek,mutluluk peşinde koşmaktan vazgeçmemek,başkalarını sevebilmek ve sevgiyi paylaşabilmek için başarmamız gerekendir.bazen zor da olsa bunu başarmak,hayatı hakkıyla yaşama niyetine adım adım yaklaşmaktır.
kişinin kendini sevmesi ve onaylaması, güven ortamı yaratması, kendine güvenmesi, layık olduğunu düşünmesi, kendini olduğu gibi kabul etmesi, kişinin kafasının içinde yeni bir düzen ve daha sevecen ilişkiler kurması demektir. kendisini sevdiğinde insan, değerinin farkında olduğunda ruhsal tatminini zaten kendi bütünlüğünde yaşar ve dışarıdan gelen yıkıcı tavırlar çok da fazla etkilemez çünkü kendi kendinin farkındadır... kolay yıkılmaz, özgüveni tamdır ve Başkalarını sevmek, yine ancak kendini sevmekle başlayacak olan bir süreçtir. Kendisini sevmeyen hiç kimseyi sevemez.
insan kendini sevmezse ve kendine değer vermezse başkalarını da sevemez ve değer veremez.kendine saygı duymayan başkalarına da saygı duyamaz. Ama şu kendini sevme işinin aşırıya kaçmış versiyonu var ki... çok sakıncalı bir durumdur...
