güneş gecenin en karanlık anında doğacakmış gibi hisediyorum,
yeterince dibe vurduk artık yukarı çıkma vakti, böyle hissediyorum,
biz kenetlenirsek dibe vurmaktan kurtulabiliriz,
tarih politikacıların değil halkların başarı öyküleriyle dolu.
Yorgun, halsiz, bitkin. Oturdum bir banka çilek yiyip insanları izliyorum. Ve düşünüyorum. Geçmişi, şu an'ı ve geleceği. Neden böyle oldu.. Niçin bu haldeyim.. Yine her zamanki gibi tek bir sonuca varıyorum. Onun yüzünden. Düşündükçe geriliyorum. içim daralıyor. Neyse iyi yazmalar size, çileklerimi yiyip insanları izlemeye ve düşünmeye devam edeceğim.
