öğlen 12 gibi kalkıp akşama kadar bilgisayar da hadi kendini geçtin kıçına bile acımadan vakit geçirmek. ha pardon kimin kime geçirdği belli değil tabi.
eski kız arkadaşımın yaptığı sürekli işlevdir.
-gülüm fatihlerin bağına gidelim mi?
+gidelim kuzum.
bağ evine gidilir odun sobası yakılır sobanın yanında sevgilinin kucağına yatılır.
kız başlar.
-kuzumm,,
+he canım
-şimdi bu bağ evi tahtadan ya
+ee
-şimdi bura yıkılsa, biz altında kalsak...
+hay vereceğin örneğe ya sen kendini mutsuz etmekten başka bişey bilmezmisin canım, niye böyle olumsuz düşünürsün ki?
-hayır ama yaaaa* onu demek istemedim, bura yıkılsa biz altında kalıp ölsek, bizi çıkaranlar bizim burada sadece oturduğumuzu bilmedkleri için yanlış anlayıp,
'bu saatte ne işleri varmış' diyecekler demi, diyecektim.
+eeeee nolmuş?
-yani hayatta hiç bişey göründüğü gibi değil demek istedim aşkım,
+hay konuya gelişini si*eyim canım, bunu bizi öldürmeden de söyleyebilirdin,
hem ben ölmüşüm lan , gitmişim ben si*erim arkamdan söyleneni,
-ay bazen çok hayvan oluyosun cvanım, kızma bu böle,
+sende keşke bazen olsan, süreklilik iyi deyil hayatım.
*hönk...
sevgili çok rahat paranoyaları ile kendinide sizide mutsuz edebilir.
