köpek olduğunu iddia eden ve bunu hal ve hareketleriyle de ispatlayan insandır!
işte size güzel bir misal:
ailenin tek çocuğu olması ve okulda da hep dışlanan biri olmasından dolayıdır ki bir sabah uyandığında küçük ismail köpek olduğunu fark etti. artık yürümeyi bırakmıştı. 2 el ve 2 dizinin üzerinde geziyordu sokaklarda. bunun yanında bulunduğu bölgenin ormanlık olmasından dolayı kendisine ormanda küçük bir kulübe de yapmıştı. böylelikle küçük mahallemizin küçük ismail'i bir anda köpek ismail olarak nam salmış, bu durumu önce tüm mahalleye, sonra da tüm okula yayılmış ve ismail, insanlıktan tümüyle soyutlamıştı kendini.
köpek ismail 10 yaşına girdiğinde sokaklarda boş boş gezmekten sıkılmış, artık eyleme geçmek istiyordu. ancak bu isteğinin köpek olarak yaşamasının sonu olacağını bilmiyordu. ismail'in ilk icraatı okulundan çıkan mini mini birlere saldırmak oldu. patika yoldan evine giden çocuklara, gizlendiği yerden havlayarak fırlamış ve "atıl kurt" nidasıyla saldırmıştı. saldırıya uğrayan çocuklar ne olduğunu şaşırmış, ağlaya ağlaya evlerinin yolunu tutmuşlardı. yine bir gün mahallemizin ablalarından hacer abla, ekmek almak için bakkala gidiyordu. bakkala gitmek için ormanın içindeki yine o patika yoldan geçmesi gerekiyordu. hacer abla ekmeğini almış, evine dönerken ekmeğin kokusunu alan köpek ismail yine saldırıya geçti. hacer ablanın ayağına saldırdı. ancak henüz 10 yaşında olan köpek ismail, karşısındaki hacer ablayla baş edemedi ve iyi niyetli hacer abla köpekten kurtulmak için tekme attığında, köpek ismail "aıvvv aıvvv" sesleriyle kulübesine geri dönmek zorunda kaldı.
köpek ismail herkesin illet ettiği biri haline gelmişti. pazardan gelen eli poşet dolu kadınlara, ilkokul çocuklarının beslenme çantalarına, mahallede top oynayanlara saldırıyordu köpek ismail. yine birkaç dayak hadisesinden sonra kışın da gelmesiyle birlikte köpek ismail, bir insan olan babası tarafından kulübesinden alınıp eve kapatıldı. 8 ay boyunca ismail o evden dışarı çıkmadı, çıkarılmadı belki. komşuları havv havv seslerinin hala kulaklarda işitildiğini söyledi hep.
derken okulların başlayacağı gün sokağın başında, sırtında çantasıyla bir insan göründü. ama bu sefer iki ayağı üstünde yürüyordu ve o havv havv bağırışları duyulmuyordu. ismail 8 ay süren yoğun terapinin ardından aramıza geri dönmüştü. köpek olarak geçirdiği 5. sınıfı tekrar okumak zorunda kalmıştı ama artık ismail bizden biri olmuştu.
