gün içinde yaşadığım ilginç kullanılmış bakkal amca hikayesidir.
normalde ev alışverişlerimizi genelde büyük marketlerden yaparız. sadece ekmek ihtiyacını yakın bakkallardan sağlarız. bu genel olarakta böyledir çoğu ailede.
çok yakınımızdaki bakkal biraz muhafazakardır. sigara, içki satmazlar.
bende her zamanki gibi biraz daha uzak olan bakkala giderim sigara almak için.
ruhsal problemleri olan sıkıntılı bir abimizdir bu bakkal abi.
fakat bugünkü yaşadığım akıllara durgunluk veren cinstendi;
s- abi bir kısa anadolu verebilir misin?
uzatır sigarayı alacak verecek kalmaz tam arkamı dönüp gitmeye koyulurken ;
b- bir şey diyeceğim bi bakar mısın?
s- buyur abi.
b- siz ekmek, yemek yemiyor musunuz?
önce bir 5 sn kadar şokta kalıp hazır cevap;
s- ne alaka abi hayırdır ordan bakınca açıkta bir yer mi gözüküyor?
b- hayır öyle değilde, benden hiç ekmek filan almıyorsunuz, bak bende de ekmek, yemek var...
s- iyi de abicim bu bizim tercihimiz, hem sonra bakkaldan da pek alışveriş yapmıyoruz.
filmin koptuğu yer;
b- tamam da böyle sanki kendimi kullanılmış hissediyorum. hani sigaradan pek bir şey kazanamıyorum bikbikbik...
s- **(tekrar atladı lafa,lafımı kesti)
b- ya tamam kusura bakma yani biraz saçmaladım, boş ver neyse...
s- tamam görüşürüz abi, takma fazla kafana.*
bayağı bir güldüm akabinde ve eve döndüm ama hala olayın şokunu atlatamamışım ki gene aklıma geldikçe gülüyorum. *
