ekseriyetle yalnız olan insanlardır. yalnızlıklarını "kariyer peşinde" oldukları yanılgısıyla süslerler.
hayatta hiçbir zaman sadece 2 yol olmaz. ya kariyer ya aşk diye bir ikilem içerisinde kalan insan samimi değildir. çünkü aşk ile başarı beraber olabilir. hem de o kadar güzel bir birliktelik olur ki...
ama insan yalnızsa, kendini işe vurmakla avutur. soranlara "çok yoğun olduğunu, başını kaşıyacak vakti olmadığını" söyler. bunu söyler ama akşam iş çıkışı evine gider ve saatlerce kanepesinde uzanır. kimi zaman televizyon izleyerek kimi zaman da kitap okuyarak...ama yalnız. aslında vakti çoktur ama vaktini değerlendirebileceği kimsesi yoktur. ama mutsuzdur.
kimse işini sevgilisinden daha çok sevmemelidir.
daha da önemlisi, kimse işine kendini adayacak kadar yalnız ve mutsuz olmamalıdır.
