en bilinen özellikleri;
- bir kitapçıya girerler ve , dünya klasiklerinin hepsini kaça veriyon usta diye hödükötesi bir soru sorarlar..ulan davul, dünya klasikleri dediğin her gün artan bir sayıya tekabül ediyor..hiçbir kitap an itibariyle dünya klasiği sıfatına layık görülmese bile sayıları 2000 le 3000 arası değişir.. ha tabi sen, dostoyevski , tolstoy bir de gorki' yi alırsak bu iş olur diyosan ben sana tutunamayanlar 'ı postayla yollayım, hepsinden daha makbule geçer..en azından kitap okuyorum diye ayarladığın kızın boyu kısa gelirse ayağının altına koyarsın.yetişir.zorluk çekmezsin.oğuz baba sen kusura kalma artık..
- her ay bikaç dergi okuyayım da kitapla yetinen bir adam olmayım diye düşünen bu fotosentezden nasiplenmemiş bitkiler, aktüel ve tempo ' dan başkasına para ayıramazlar. ha akşam gazetesi' nin pazarları her hödüğe ücretsiz verdiği, ve arzu yanardağ' ın bu ay ki sevgilisine duyduğu kutsal aşkı rahatlıkla öğrenebileceğiniz siesta dergisini söylemeye gerek duymuyorum bile o bir hödüğün olmazsa olmazıdır. bu derece cansiparane bir okuma aşkları vardır bu kazma saplarında.
- köpeköldürenin lezzetine vardıkları halde, illa ki ortamlarda fransız şarabı hakkında ahkam kesmekten geri duramayan bu incelikleri ve zekaları bitaraflarına kaçmış arkadaşlar, yine de mahalleden elemanlarla buluştuklarında,tek rakı için bütün kolleksiyonlarını vermeye hazırdırlar.
- valideden kopardıkları cigara parasının bir kısmını, mecburen kablolu tv' ye ayırmak zorundadırlar. çünkü belgesel seyretmezlerse uyuyamaz bu arkadaşlar. halbuki bütün dertleri; içlerindeki hayvansal şiddetin kökenine inip, ceylanın peşindeki kaplanı, kız peşindeki kendi halleriyle özdeşleştirip, olmayan özgüvenlerini tazelemektir.
her konuda ama her konuda konuşurlar. bir kızla konuşmaya sıra gelince kıpkırmızı kesilirler. bir kez sevişseler, porno kralı gibi seks hakkında konuşmaya başlarlar. istanbul/beyoğlu bunlarla kaynar. buldukları sevgili de nedense hep tombulca olur. onların bu özelliklerini bilmeyen hayranları ise;
-abi herif, sevdiği kadında güzellik, ince bel, vücut falan değil duygu zeka ve birikim arıyor ondan.
gibi yorumlar yaparlar. halbuki herifin bulabildiği nadir kadın odur. tombul, sahte hipi giyimli kadın.
pek fazla bir şeyden anlamayanların insanların yanında ordan burdan duyduğu bir kaç şeyle gövde gösterisi yapar ve insanlar onu hayranlıkla izler sonra o topluluğaa gerçek bir entelektüel girdiğinde mal olduğu anlaşılır ve hayatının en rezil anını yaşar.
yurdum insani ortalamasidir herbirseyi bildigini sanar ama ne kitap okur ne de bir arastirma yapar kulak dolma bilgileriyle kendini profesor sanar halbuki millet k.ciyla guluyordur kendisine birinin onu got etmesiyle yikillir agresiflesir.
bildigin yemek tarifidir.
hazirlamak icin, yarim ka$ik kendisini karizmatik sanan capulcudan konur. hoduk biraz kari$tirilir, kendini seksi sanan aptal sarisindan bir su bardagi eklenir.. birazcik da kendini filozof sanan sacma genc, bir fincan kendini popstar sanan ajdar (yok yok bu az gelir, bir tencere olsun), ardindan kisik ate$te yarim saat kaynatilir ve sunuma hazirlanir.
hoduk'umuz servise hazirdir.
(ne bu yahu, genelleme yari$ina mi girdik?)
belirgin özelliği tembel olmasıdır, hazır yiyicidir. düzgün bir işe girip çalışmayı beceremeyecek kadar tembeldir. sistem kendisini anlamıyordur. sorarsanız şirket prensipleri ona göre değildir der, şu kadar çalışan insan aptal ama bi kendisi akıllı.
nezaketten, kibarlıktan anlamaz. odunla sevgili olmak daha iyidir. en azından odun işe yarar. üşüyorum dediğinizde ısıtır sizi, mal mal bakmaz. etraftan, sevgilisine laf atan erkekleri duymazdan gelir, sevgilisini sahiplenmez, götü yemez.
aşktan tek anladığı sekstir. doğadaki hayvanlar bile çiftleşmek için türlü numaralar yapıyolar, bu öyle abazan ve tembeldir ki bunları yapmayı bile çok görür, üşenir.
sonuçta eliyle başbaşa kalır.
aptalca kitaplar okuyan kadınlara tav olur oysa kadının götü güzeldir sadece. kendisine sorarsanız "ağbi çok entel kız, tutunamayanlar okuyo, şile bezinden elbise giyiyo" der.
tek kelimeyle avamdır, varoş kokar. kaliteden anlamaz.
çok bencildir. bencilliğini aydın (!) kişiliğiyle örtmeye çalışır. bütün bunları bencilliğinden yapar.
herkesin istediği an yapabileceği basit, günlük şeyleri yapar ve bunları yaparken kendini çoook özel zanneder. parayı bastırıp bir fotoğraf makinesi aldığında kendisini ara güler sanmaya başlar. 40 yaşından sonra enstrüman çalmaya heves eder ve azimsizliğinden onu da başaramaz. ders almayı bıraktıktan iki gün sonra o kemanı götüne mi sokacaktır, nedir bilinmez. paragöz bir yaşam koçundan tavsiye alarak hayatını yönlendirebileceğini sanar. başkalarından gördüklerini yapmak için çabalar. elinde bilezik gibi kitap gezdirir. iki tane yazar adı ezberlemiştir, onları her fırsatta söyler. aferin benim çocuuuuma. uyduruk kurslarda cirit atan, ne kadar para harcasa tatmin olmayan ve sürekli mutsuz olarak bunalım takılan tiplerdir bunlar. entel değil dantel olurlar, başkalarını sıradan insan diye küçümserler ama kendileri bir kıçın dış açılarının toplamı gibi yaşar giderler.
